تا مهدی....
مهدویت,اسلام شناسی,دشمن شناسی
یک شنبه 28 اسفند 1390برچسب:, :: 11:5 :: نويسنده : سید علیرضا موسوی
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم
در انسان ، پاره گوشتى است كه اگر سالم باشد، همه بدن به سلامت آن ، سالم است و اگر گرفتار بيمارى باشد، همه بدن به بيمارى آن ، بيمار است : قلب انسان .
كنز العمال : ج 1 ص 243 ح 1223.
امام رضا (عليه السلام ):
خداوند، بدن را به هيچ دردى گرفتار نساخته ، مگر اينكه براى آن ، دارويى هم قرار داده است كه بدان ، درمان شود. هر نوع درد نيز نوعى درمان و چاره دارد؛ چرا كه اين بدن ها بر سياق يك مملكت ، ساخته شده اند. پادشاه اين سرزمين ، قلب است . رگ هايى كه در بدن و مغز وجود دارد، كارگران اند. خانه آن پادشاه ، قلب انسان است . سرزمين آن پادشاه ، بدن انسان است ، و دستان ، پاها، چشمان ، لب ها، زبان و گوش ها نيز ياران اويند.
طب الامام رضا (عليه السلام ): ص 10.
امام صادق (عليه السلام ):
- خطاب به طبيب هندى -: قلب ،به شكل دانه صنوبر است ؛ زيرا وارونه است و يك سر قلب ، باريك قرار داده شده است تا به لابه لاى ريه برود و با سردى آن ، خودش را خنك كند، مبادا مغز از گرماى آن بسوزد.
الخصال : ص 514 ح 3.
قلب و عروق
امام صادق (عليه السلام ):
- خطاب به مفضل بن عمر -: اى مفضل ! اكنون ، قلب را برايت وصف مى كنم : بدان كه در آن ، سوراخهايى است ، سوداده شده به سمت سوراخ هايى كه در ريه است ، و همين هاست كه قلب را خنك مى كند، به گونه اى كه اگر اين سوراخ ها با همديگر تفاوت مى يافتند و روبروى هم نبودند، خنكا به قلب نمى رسيد و انسان مى مرد. اكنون آن صاحب انديشه و تاءمل ، روا مى داند كه بگويد چنين پديده اى ، به اهمال پديد آمده است ، و در درون خويش ، گواهى نيابد كه او را از اين پندار، باز بدارد؟!
بحار الانوار: ج 3 ص 75.
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
در آدمى زاده ، سيصد و شصت رگ است و از اين شمار، صد و هشتاد تا متحرك ، و صد و هشتاد تا ساكن اند. اگر آن رگ هاى متحرك ، ساكن مى بود، انسان باقى نبود و اگر هم آن رگ هاى ساكن ساكن ، تحرك مى يافت ، انسان از ميان مى رفت .
الامالى ، طوسى : ص 597 ح 1240.
- امام صادق (عليه السلام ):
پيامبر خدا، در هر روز، سيصد و شصت بار، به شمار رگهاى بدن ، خداوند را سپاس مى گفت و مى فرمود: (( پروردگار جهانيان را به فراوانى و در هر حال ، سپاس !)).
الكافى : ج 2 ص 503 ح 3.
امام على عليهالسلام ـ در پاسخ به اين پرسش كه گفتند :
[چرا] در قرآن، هر دانشى جز دانش طب هست؟
ـ : هان! در قرآن ، آيهاى است كه همه طب را يكجا در خود گردآورده
است :
« وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ ؛ بخوريد و بياشاميد و اسراف نكنيد» .
امام صادق (عليه السلام ):
پيامبر خدا فرموده است : (( در بدن آدميزاد، سيصد و شصت رگ است : صد و هشتاد تاى آن متحرك ، و صد و هشتاد تاى ديگر، ساكن اند. اگر آن رگ هاى متحرك ، ساكن بودند، انسان نمى خفت ؛ و اگر آن رگ هاى ساكن ، متحرك بودند نيز انسان نمى خفت )). پيامبر خدا، هر روز صبح ، سيصد و شصت بار مى گفت : ((خداوند جهانيان را به فراوانى و در هر حال ، سپاس !)) و شامگاهان نيز چنين مى گفت .
الف - سيب
امام صادق (عليه السلام ):
اگر مردم مى دانستند در سيب چيست ، بيمارانشان را جز به آن درمان نمى كردند. بدانيد كه سيب ، بويژه ، سودمندترين چيز براى قلب و مايه شست و شوى آن است
طب الائمه (عليهم السلام ): ص 135.
ب - سركه
امام على (عليه السلام ):
سركه ، نيكو خورشتى است ؛ زرداب را مى شكند، صفرا را فرو مى نشاند
و قلب را زنده مى كند.
الكافى : ج 6 ص 329 ح 7.
امام صادق (عليه السلام ):
سركه ، قلب را روشن مى كند
المحاسن : ج 6 ص 284 ح 1925.
حضرت علي عليه السلام در حديث معروف اربع مأة مي فرمايد:
«اذا ضعف المسلم فلياکل اللّحم و اللّبن فانّ الله عزّ و جلّ جعل الفوّة فيهما
هر گاه شخص مسلماني ضعيف شد، بايد گوشت و شير بخورد،'
زيرا خداي عزّ و جل، قوّت را در اين دو [غذا] قرار داده است
امام رضا عليه السلام به خواص روغن زيتون اشاره نموده و چنين مي فرمايد:
«نعم الطّعام الزّيت يطيّب النّکهة و يذهب بالبلغم و يصفّي اللّون و يشدّ العصب و يذهب بالوصب و يطفيء الغضب
روغن زيتون غذاي خوبي است، دهان را خوش بو و بلغم را بر طرف مي سازد،
رنگ صورت را صفا طراوت مي بخشد،
اعصاب را تقويت کرده، بيماري و درد و ضعف را از ميان مي برد و آتش خشم را فرو مي نشاند.
هر دردى را درمانى است.
پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : هر دردى را درمانى است . پس چون دارو به درد برسد ، به اذن خداوند عز و جل بهبود يابد .
پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : آن كه دردها را آفريده ، براى آنها درمان نيز آفريده است .
پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خود را مداوا كنيد ؛ چه ، خداوند عز و جل هيچ دردى را فرو نفرستاده ، مگر اين كه براى آن ، شفايى هم نازل كرده است.
پيامبر خدا : خود را مداوا كنيد ؛ چه ، خداوند ، هيچ دردى فرو نفرستاده ، مگر اين كه به همراهش درمانى نيز نازل كرده است ، جز مرگ كه آن را هيچ درمانى نيست .
پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : تا هنگامى كه بدنت درد را تحمّل مىكند ، از دارو بپرهيز و آنگاه كه درد را تحمّل نكرد ، سپس دارو .
هر كس سلامت تنش بر بيمارىاش چيرگى دارد ، مداوا نكند .
هر كس مىتواند با بيمارى خود ، سر كند ، از درمان بپرهيزد ؛ زيرا بسا دارويى كه خود ، بيمارى بر جاى مىنهد .
نظرات شما عزیزان:
|
|
![]() |